Έθιμο προς τιμήν του Αη Γιώργη (Αγίου Γεωργίου). Η ονομασία "Μαντηλάς" προστέθηκε επειδή κάθε χρόνο του Αγίου Γεωργίου, κάτοικοι του χωριού, της περιοχής αλλά και επισκέπτες από όλη την Ελλάδα τιμούν τον Άγιο προσφέροντας ένα μαντήλι και παίρνουν ένα κομμάτι ως φυλακτό από τα προηγούμενα μαντήλια που έμειναν επάνω για ένα χρόνο που κατεβάζουν ορειβάτες και όσοι καταφέρνουν να ανέβουν στο ερειπωμένο μοναστήρι. Παράλληλα με το ανεβοκατέβασμα των μαντηλιών τελείται η Θεία Λειτουργία στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

Το έθιμο ξεκίνησε από πολύ παλιά όταν ένας Τούρκος στρατιώτης ή αξιωματικός, έκοβε δέντρα στο δασάκι του Αγίου Γεωργίου που υπήρχε κάτω από το ασκητήριο του ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ. Κατά τη διάρκεια της κοπής ένας κορμός τον καταπλάκωσε με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Τότε η γυναίκα του Τούρκου βρίσκοντάς τον τραυματισμένο, έβγαλε το μαντήλι της (φερεντζέ) και το «έταξε» (χάρισε) στον Άγιο για να γίνει καλά ο άντρας της. Αμέσως ένας κάτοικος του Καστρακίου ανέβασε το μαντήλι στο μοναστήρι και ο Τούρκος συνήλθε.

Από τότε κρατά αυτό το έθιμο στο Καστράκι και κάθε χρόνο του ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ οι νέοι ανεβαίνουν μια αρκετά επικίνδυνη ανάβαση, αλλάζοντας τα παλιά μαντήλια με νέα που προσφέρονται ως τάματα. Το έθιμο του ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ του ΜΑΝΤΗΛΑ,  μας δείχνει επίσης τη σύνδεση του ντόπιου πληθυσμού με τις αναβάσεις στους βράχους.