Η Λάρισα είναι πανάρχαια πόλη και κατοικείται εδώ και σχεδόν 8.000 χρόνια. Οι αρχαιολογικές έρευνες μαρτυρούν ότι η περιοχή της Λάρισας κατοικείτο κατά την Παλαιολιθική περίοδο.Την εξουσία της πόλης μέχρι το τέλος της κυριαρχίας των Μακεδόνων κατείχαν οι Θεσσαλοί Αλευάδες. Κατά τους χρόνους των Περσικών πολέμων οι κάτοικοί της εμήδισαν και πολέμησαν εναντίον των άλλων Ελλήνων στο πλευρό των ξένων επιδρομέων. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου μάχονταν στο πλευρό των Αθηναίων. Η Λάρισα είχε κόψει νόμισμα και αρκετά αρχαία κέρματα έχουν διασωθεί. Στην πόλη της Λάρισας υπάρχουν πολλά σημαντικά μνημεία της αρχαιότητας, της βυζαντινής και της οθωμανικής περιόδου. Τα περισσότερα βρίσκονται στο λόφο του Φρουρίου, το χώρο όπου έχουν βρεθεί οι πρώτες ενδείξεις κατοίκησης της πόλης από τη νεολιθική ακόμα περίοδο και ο οποίος αποτέλεσε την αρχαία ακρόπολη της πόλης. Κατά τη βυζαντινή περίοδο αποτελούσε το θρησκευτικό κέντρο της πόλης και κατά την οθωμανική, εμπορικό και στρατωτικό κέντρο.

   Η Λάρισα είναι η αρχόντισσα του Θεσσαλικού Κάμπου. Είναι  μία σύγχρονη πόλη, ένας σημαντικός σιδηροδρομικός και οδικός κόμβος, που συνδέει τον Βόλο με τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Γνωστή για τη γεωργία (φρούτα, το σιτάρι, τα λαχανικά και καπνός), τη μεταποίηση, τις επικοινωνίες και έχει μια σημαντική στρατιωτική βάση. 

Έχει να επιδείξει πολλά  Αρχαία ,Βυζαντινά , Οθωμανικά Μνημεία, Μουσεία και πολλά αξιοθέατα όπως:

Την Ακρόπολη της πόλης της Λάρισας

 Βρίσκεται στο λόφο του Αγίου Αχιλλείου γνωστό και ως Φρούριο. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα η περιοχή κατοικήθηκε ήδη από τη Νεολιθική Εποχή (6.000 π.Χ.). Οι επιγραφές που ήρθαν με τις ανασκαφές μάρτυρουν ότι κατά την Κλασική εποχή η Ακρόπολη της Λάρισας βρισκόταν στο ίδιο σημείο. Στα πρώτα χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι Βυζαντινοί επέλεξαν το ίδιο μέρος για να χτίσουν την Ακρόπολη τους.

Το Μνημείο (τάφος) Ιπποκράτη

  Τελευταίος σταθμός του Ιπποκράτη ήταν η γη των προγόνων του, η Θεσσαλία, όπου παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Πέθανε στη Λάρισα το 377 π.Χ., σε ηλικία 83 ετών, και τάφηκε κάπου μεταξύ Γυρτώνος, Τυρνάβου και Λάρισας. Σύμφωνα με τον Άνθιμο Γαζή, το μνήμα του διατηρήθηκε μέχρι και το δεύτερο μ.Χ. αιώνα. Επίσης αναφέρει ότι για πολλά χρόνια στο μνήμα του Ιπποκράτη υπήρχε σμήνος μελισσών, των οποίων το μέλι είχε την ιδιότητα να θεραπεύει τις άφθες των παιδιών.

 Στην Λάρισα και στην ομώνυμη συνοικία, υπάρχει κενοτάφιο και ο μαρμάρινος ανδριάντας του που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Γεώργιος Καλακαλλάς. Την ανέγερση του μνημείου εμπνεύστηκε ο αρχίατρος Δημήτριος Παλιούρας. Η διαδικασία ανέγερσης του μνημείου ξεκίνησε το 1966 και τα εγκαίνια έγιναν το 1978. Στο χώρο του κενοταφίου, το 1986 ιδρύθηκε Ιατρικό Μουσείο από τον Δημήτριο Παλιούρα. Στον χώρο του μουσείου εκτίθενται χάλκινες προτομές της Υγείας, του Ασκληπιού, του Απόλλωνα, του Φλέμινγκ, του Γ. Παπανικολάου και του ιδρυτή. Επίσης υπάρχει αρχείο με έγγραφα που αναφέρονται στην προσπάθεια του Δημητρίου Παλιούρα να δίνουν οι απόφοιτοι των Ιατρικών Σχολών της Ελλάδας τον όρκο του Ιπποκράτη.

Το Α’ αρχαίο θέατρο της Λάρισας

 Οικοδομήθηκε κατά το α’ μισό του 3ου αι. π.Χ., στα χρόνια του βασιλιά της Μακεδονίας Αντιγόνου Γονατά, καθώς μετά τον θάνατο του Μεγ. Αλεξάνδρου, κατά την ελληνιστική εποχή, η Θεσσαλία αποτελούσε τμήμα του βασιλείου της Μακεδονίας. Χτισμένο στη νότια πλευρά του λόφου Φρούριο, όπου κατά την αρχαιότητα δέσποζε η οχυρωμένη ακρόπολη της πόλης, είναι ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα θέατρα της περιόδου. Αποτελεί μεγαλοπρεπές οικοδόμημα και υπολογίζεται πως είχε χωρητικότητα περίπου 12.000 θεατών.

Την τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική

Η βασιλική αυτή βρίσκεται στο λόφο του Φρουρίου. Πιθανολογείται πως πρόκειται για την πρώτη εκκλησία της πόλης, αφιερωμένη στον πολιούχο Άγιο Αχίλλειο (ή Αχίλλιο), πρώτο μητροπολίτη της πόλης. Χτίστηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα, πάνω σε τάφο ο οποίος πιθανολογείται ότι ανήκει στον Άγιο Αχίλλειο. Σήμερα διατηρείται μόνο το επίπεδο της θεμελίωσης. Ο νάρθηκας κοσμείται με βυζαντινά ψηφιδωτά δάπεδα.

Το Διαχρονικό Μουσείο

  Βρίσκεται στον λόφο Μεζούρλου στα νότια της πόλης. Αποτελεί το μοναδικό διαχρονικό μουσείο σε όλη τη χώρα και το σημαντικότερο μουσείο στη Θεσσαλία, όντας ένα από τα δέκα μεγαλύτερα μουσεία στην Ελλάδα. Εδώ στεγάζεται ο αρχαιολογικός θησαυρός της Θεσσαλίας από την παλαιολιθική εποχή έως την απελευθέρωση της από τον οθωμανικό ζυγό το 1881.

Το Μπεζεστένι της Λάρισας

  Ήταν μια σκεπαστή υφασματαγορά στην περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε κτιστεί στο ψηλότερο σημείο του λόφου, στην αρχαία ακρόπολη της Λάρισας, γνωστό και ως Φρούριο και χρονολογείται περίπου στα τέλη του 15ου και στις αρχές του 16ου αιώνα.

Το μύλο του Παππά, το Γενί Τζαμί, το λαογραφικό μουσείο, το γλυπτό ποταμό, και άλλα πολλά αρχαιολογικά και πιο σύγχρονα αξιοθέατα.

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η Νύμφη Λάρισα

  Γύρω από το όνομα Λάρισα, έχουν δημιουργηθεί αρκετοί μύθοι με τους οποίους οι Θεσσαλοί προσπάθησαν να εξηγήσουν την προέλευση της ονομασίας της και να υμνήσουν την πρωτεύουσά τους της οποίας η ίδρυση χάνονταν τόσο πίσω στο χρόνο που μόνον οι εικασίες μπορούσαν να προσεγγίσουν.Το όνομά της είναι πελασγικό και σημαίνει φρούριο ή ακρόπολη.  Σύμφωνα με μία εκδοχή η νύμφη Λάρισα παίζοντας με το τόπι της δίπλα στον Πηνειό, γλίστρησε και πνίγηκε στα νερά του και από τότε πήρε το όνομά της η πόλη. Η Λάρισα, σύμφωνα με τον μύθο ήταν σύζυγος του Ποσειδώνα και μητέρα του Αχαιού, του Φθία και του Πελασγού. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η Λάρισα κτίστηκε από το Λάρισο, γιο του Πελασγού.

Στη Λάρισα έζησε και πέθανε, περίπου στην ηλικία των ενενήντα χρόνων, ο Πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης.